Trzask świstoklika pozostał w dali za nimi, a dwójka uczniów Hogwartu ruszyła w dół zbocza. Łagodnie opadające wzgórze, u którego stóp spokojnie iskrzyła się tafla wody, było usłane stokrotkami. Lato w Szkocji potrafiło zaskoczyć swoimi żywymi kolorami, zupełnie różnymi od brązowej i zamglonej jesieni, albo biało-burej zimy. Riaan nie znosił zimna, nie mówiąc już o śniegu. Teraz rozglądał się na wszystkie strony podziwiając piękno Szkockich Highlands. To były pierwsze wakacje, których nie spędzał w Afryce, tylko w pobliżu swoich znajomych, dlatego chłopak często prosił Wandę aby spędzali czas poza Londynem, żeby móc zobaczyć jak najwięcej Wielkiej Brytanii.
Pogoda była piękna - ani jednej chmurki na niebie, słońce miło smagało twarze przyjaciół ciepłymi promieniami. Prorok Codzienny zapowiadał w tym rejonie Szkocji właśnie taką, idealną pogodę. Można było o brukowcu powiedzieć wszystko, ale prognoza tym razem im się udała. Riaan ubrany w krótkie spodenki, oraz koszulkę brodził po kostki w bujnej, przyozdobionej stokrotkami trawie.
- Myślisz, że tam w dole będzie dobrze? Czy możesz wolisz rozłożyć koc tutaj? - zapytał Wandę błądząc wzrokiem po ogromnej skale leżącej tuż nad brzegiem jeziora, na piaszczystej plaży. Wielki kamulec wyglądał jakby odpadł z niego kawałek z dołu, przez co teraz można było skryć się pod czubem. Wisząca skała, tak Riaan skomentował ją w myślach. Niezwykłe miejsca, takie jak to zwykły emanować energią. W pobliżu mogły żyć magiczne stworzenia, oraz rosnąć niezwykłe rośliny.